3 Ekim 2009 Cumartesi

Zaman geç-i-y-o-r-du ve sen gidiyordun. Ben kal-a-k-a-l-ı-y-o-r-dum.:

Yokluğunun toparlamaları düzenin bir parçası oluyor artık. Görünen ama aslında hiçbir zaman var olmamış kibirine zarar vermek istemiyorum. Bu heyecanımı ve üstünlüğünü yok etmeme izin verme. Birini görürsün ve elbise dikersin ona. Elbise üstüne hiç oturmaz, içinde kaybolur gider ve sen bunu fark ettiğinde yaptığı her şey sinirine dokunur, bazen elbisenin içine bile giremez ve sevgili egon uzaklaştırır seni ondan, bazen de elbise tam oturur bedenine ama zamanla fark edersin ki; senin ona adadığın elbiseyle aynı renk değil, ton farkları seni yorar, atlanmış dikiş yerleri seni günden güne gerer ve sonunda delik deşik olur tüm elbise. İlk defa elbise dikmeden beklemeyi başardım. Gördüğümse çırılçıplak bir sendin. Elbisemi çıkarmaya hazırlanırken yok oldun. Geç kaldım biliyorum elbiseyi çıkarmak için ama yalnız ve çıplak olmak yorucu. Bir daha bakabilir misin bana, gerçekten?


YAGMUR_YUREKLİ

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder